Please select your country / region

Για πολλούς ανθρώπους σε ολόκληρο τον πλανήτη, το 2020 θα είναι ένας χρόνος που θα θέλουν να ξεχάσουν. Αλλά αυτό δεν ισχύει για τον Takuma Miyazono, καθώς ο Ιάπωνας οδηγός στέφθηκε ο νέος Πρωταθλητής Nations Cup των FIA Gran Turismo Championships. Η νίκη του 20χρονου ήταν το αποκορύφωμα σε μια εκπληκτική χρονιά που ξεκίνησε τον Φεβρουάριο με τη νίκη του στο «World Tour 2020 – Σίδνεϊ», πριν ξεσπάσει η πανδημία που σταμάτησε τη διεξαγωγή όλων των ζωντανών διοργανώσεων. Με τους αγώνες να διεξάγονται πλέον εντελώς διαδικτυακά, ο Miyazono συνέχισε από εκεί όπου είχε μείνει, παίρνοντας τη νίκη στο Ασιατικό Διαδικτυακό Πρωτάθλημα Nations Cup, πριν από τη νίκη του στους Τελικούς Περιοχών Ασίας-Ωκεανίας. Η εβδομάδα των Παγκόσμιων Τελικών αποδείχτηκε εξίσου επιτυχημένη, καθώς εκεί πήρε τη νίκη στη βοηθητική διοργάνωση Κύπελλο GR Supra GT, πριν συμβάλλει στην απόκτηση του παγκόσμιου τίτλου για τη Subaru στο Manufacturer Series. Η συναρπαστική νίκη του στο Nations Cup ολοκληρώνει με τον καλύτερο τρόπο το γκραντ σλαμ του στρατηγικού μυαλού στο Gran Turismo.
Οι πολυαναμενόμενοι Παγκόσμιοι Τελικοί του Nations Cup διεξήχθησαν την τελευταία ημέρα των FIA GT Championships 2020. Οι 16 ταχύτεροι παίκτες από 10 χώρες από όλον τον κόσμο, είχαν προκριθεί μέσω των Διαδικτυακών Τελικών Περιοχών και είχαν συναντηθεί για άλλη μια φορά διαδικτυακά για την τελική μάχη υπεροχής.

Εξαιτίας της παγκόσμιας πανδημίας, η δομή του φετινού αγώνα ήταν ελαφρώς διαφορετική. Οι παίκτες διαγωνίστηκαν μέσω βίντεο σε συνολικά τρεις αγώνες, με τις θέσεις τους στη γραμμή εκκίνησης να καθορίζονται από έναν προκριματικό γύρο διάρκειας 10 λεπτών. Οι βαθμοί αποδόθηκαν στους 10 που τερμάτισαν πρώτοι, με τον Μεγάλο Τελικό να προσφέρει διπλούς βαθμούς. Επίσης, οι νικητές αυτής της σεζόν έλαβαν βαθμούς World Tour που μετρούσαν σε αυτό το πρωτάθλημα, φέρνοντας τον Coque López από την Ισπανία (νικητή της Περιοχής ΕΜΑΑ) και τον Adriano Carrazza από τη Βραζιλία (νικητή της Περιοχής Αμερικής) στην κορυφή της βαθμολογίας από την αρχή του αγώνα. Αλλά ήταν ο Takuma Miyazono (νικητής της Περιοχής Ασίας-Ωκεανίας και του «World Tour 2020 – ΣίδνεΪ») αυτός που συγκέντρωσε τους περισσότερους βαθμούς κατά την έναρξη της διοργάνωσης και που είχε βάλει σαν στόχο να ξεπεράσει τον εαυτό του και τις νίκες του στο Κύπελλο GR Supra GT και στο Manufacturer Series.

Αγώνας 1

Ο πρώτος αγώνας της ημέρας ήταν διάρκειας 13 γύρων στη γραφική Fuji International Speedway του Νομού Σιζουόκα της Ιαπωνίας. Το αυτοκίνητο συμμετοχής ήταν το Toyota GR Yaris, του οποίου η πραγματική εκδοχή βρίσκεται σε προβολή στο εντυπωσιακό GT Studio που φιλοξενούσε την αναμετάδοση των Παγκόσμιων Τελικών. Η υποχρέωση των οδηγών να διανύσουν τουλάχιστον έναν γύρο με μεσαία και σκληρά ελαστικά, σήμαινε πως η στρατηγική των pit θα εφαρμόζονταν από πολύ νωρίς. Την pole position στον Αγώνα 1 πήρε ο Miyazono από την Ιαπωνία (Kerokkuma_ej20), που στον προκριματικό άφησε πίσω τους Ιταλούς Giorgio Mangano (Williams_Gio) και Valerio Gallo (Williams_BRacer), οι οποίοι ξεκίνησαν από τη 2η και 3η θέση αντίστοιχα. Από την 4η θέση ξεκίνησε ο Rick Kevelham από την Ολλανδία (HRG_RK23).

Η εκκίνηση εν κινήσει έδωσε το έναυσμα για μια άγρια εφόρμηση ως την πρώτη στροφή, με τον Miyazono να οδηγεί τους υπόλοιπους στην κλειστή δεξιά στροφή ενώ απωθούσε την πρώιμη πρόκληση του Mangano. Με τα πρώτα επτά αυτοκίνητα να αγωνίζονται με μεσαία ελαστικά, έσπρωχναν και σκουντούσαν ο ένας τον άλλον σχεδόν σε ολόκληρη την πίστα. Ο Πρωταθλητής Περιοχής ΕΜΑΑ, ο Ισπανός Coque López (Williams_Coque14), είχε έναν άσχημο προκριματικό και ξεκίνησε 8ος, ενώ του επιβλήθηκε και ποινή προκριματικού ενός δευτερολέπτου επειδή αγνόησε τα όρια της πίστας στον πρώτο γύρο του αγώνα.

Στην αρχή του Γύρου 5, ο Mangano προσπέρασε τον Miyazono και πήρε το προβάδισμα στον αγώνα χάρη στην τεχνική του καθυστερημένου φρεναρίσματος στη Στροφή 1. Στη συνέχεια ακολουθήσε ο δεύτερος Ιταλός, ο Gallo, που στη φουρκέτα της Στροφής 6 πήρε τη 2η θέση. Τα πρώτα pit stop ήρθαν στα μισά του αγώνα, αλλά όσοι βρίσκονταν στις πρώτες επτά θέσεις, όλοι με μεσαία ελαστικά, προτίμησαν να μείνουν εκτός.

Στον Γύρο 7, πολλοί από τους επικεφαλής, συμπεριλαμβανομένου του Miyazono, αλλά εξαιρουμένων των Mangano και Gallo, μπήκαν στα pit ώστε να αλλάξουν από μεσαία ελαστικά σε μαλακά. Ο Angel Inostroza από τη Χιλή (YASHEAT_Loyrot), που βρισκόταν στην 4η θέση, έκανε ένα καίριο λάθος που θεωρητικά τον έβγαλε εκτός αγώνα όταν, αντί για σκληρά Michelin, έβαλε ξανά μεσαία, με αποτέλεσμα να χρειαστεί ένα επιπλέον pit stop. Στον Γύρο 8, οι δύο επικεφαλής Ιταλοί μπήκαν για τα σκληρά ελαστικά και επέστρεψαν στην πίστα διατηρώντας τις θέσεις τους. Έτσι, με τέσσερις γύρους να απομένουν, ήταν ένας αγώνας δρόμου ως τον τερματισμό με τον Mangano να προηγείται των Gallo και Miyazono, που ακολουθούνταν από τον Kevelham και τον Ryota Kokubun (Akagi_1942mi) που ερχόταν 5ος. Ο Inostroza αποφάσισε να είναι αυτός που θα του χαλάσει το πάρτι και ήρθε σε σύγκρουση με τους επικεφαλής, έχοντας επιλέξει να μην κάνει νωρίς το απαραίτητο pit stop. Χτύπησε τον Mangano, προκαλώντας το δικαίωμα του στην αρχηγία, ενώ ήρθε σε προστριβή με τους Gallo και Miyazono, οι οποίοι αναμφίβολα ικέτευαν τον Χιλιανό να κάνει στην άκρη. Αλλά από την οπτική των υπολοίπων, ο Inostroza το διασκέδαζε πάρα πολύ για να μπει από τόσο νωρίς στα pit.

Στον Γύρο 11, ο Gallo πήρε το προβάδισμα στην μπροστινή ευθεία, έφτασε δίπλα στον συμπατριώτη του, Mangano, στην είσοδο της Στροφής 1 και τον προσπέρασε στην έξοδο, αλλά ανοίχτηκε στη Στροφή Panasonic (Στροφή 16), αφήνοντας τον Mangano να περάσει ξανά μπροστά και στον Inostroza να βρεθεί δίπλα του. Τα τρία αυτοκίνητα φάνηκαν κολλημένα το ένα πάνω στο άλλο, ενώ διέσχιζαν την μπροστινή ευθεία με ταχύτητα 240 km/h.

Ο Γύρος 12 είδε τον Tomoaki Yamanaka από την Ιαπωνία (yamado_racing38), ο οποίος είχε αναρριχηθεί στην 4η θέση, να προσπερνά στη Στροφή 13 τον συμπατριώτη Miyazono και να του παίρνει την 3η θέση. Αυτή η κίνηση φάνηκε να επηρεάζει τον ψυχισμό του Miyazono, αφού στην επόμενη στροφή τον προσπέρασαν και οι Serrano και Kevelham, με αποτέλεσμα να βρεθεί 7ος. Με τον Inostroza να μπαίνει επιτέλους στα pit, ο Gallo προσπέρασε τον Mangano για το προβάδισμα, αλλά ο Yamanaka συνέχιζε να παραμονεύει στις σκιές, όντας ο μόνος από τους έξι πρώτους που αγωνιζόταν με τα ταχύτερα, μεσαία ελαστικά. Όταν, ωστόσο, ο Ιάπωνας οδηγός αποπειράθηκε να προσπεράσει τον Mangano στην 300R (Στροφή 9), αναγκάστηκε να βγει με συνοπτικές διαδικασίες από τη γραμμή οδήγησης και να επιβραδύνει αρκετά ώστε να αφήσει να περάσουν οι Serrano και Kevelham. Ο Yamanaka έπεσε εν ριπή οφθαλμού από τη 2η στην 5η θέση.

Ο αγώνας έληξε με τον Gallo να περνά πρώτος τη γραμμή τερματισμού, ακολουθούμενος από τους Mangano, Serrano και Kevelham, ενώ ο Καναδός Andrew Brooks (PX7-Deafsun), που είχε ξεκινήσει 9ος, κατάφερε με θαυμαστό τρόπο να εξασφαλίσει μια θέση στην πρώτη πεντάδα. Δυστυχώς, ο Miyazono τερμάτισε 9ος και έλαβε μόλις δύο βαθμούς.

Αγώνας 2

Ο Αγώνας 2 έφερε μαζί του αντίξοες συνθήκες για τους οδηγούς, με τη βροχή να είναι καταρρακτώδης στην απαιτητική πίστα δρόμου Tokyo Expressway - Ανατολικός Εξωτερικός Βρόχος. Εξαιτίας των ολισθηρών συνθηκών, οι οδηγοί έτρεχαν αποκλειστικά με ελαστικά βρεγμένου δρόμου, που σήμαινε ότι δεν θα είχαν pit stop σε αυτόν τον αγώνα διάρκειας 13 γύρων. Το αυτοκίνητο για αυτόν τον αγώνα ήταν η Porsche 911 RSR και όπως μπορεί να σας πει οποιοσδήποτε επαγγελματίας οδηγός, η οδήγηση ενός αυτοκινήτου με τον κινητήρα μπροστά και την κίνηση πίσω σε βρεγμένο δρόμο είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Ο Ιάπωνας Takuma Miyazono, έπειτα από έναν απογοητευτικό τερματισμό στην 9η θέση στον πρώτο αγώνα, έδειξε τι μπορεί να κάνει τερματίζοντας με τον ταχύτερο χρόνο πρόκρισης και παίρνοντας την pole position. Δίπλα του στην πρώτη σειρά βρισκόταν ο 18χρονος Jose Serrano από την Ισπανία, ακολουθούμενος από τον Ryota Kokubun (Ιαπωνία) και τον Patrik Blazsán από την Ουγγαρία (Williams_Fuvaros).

Η δράση ξεκίνησε από την αρχή, όταν ο Serrano πέρασε τον Miyazono στη μακρινή μπροστινή ευθεία με ταχύτητα 260 km/h και πήρε το προβάδισμα.

Ο Kokubun, βλέποντας μερικές αχτίδες ήλιου, έκανε επίσης προσπέραση, αλλά Miyazono αντιστάθηκε και ανάκτησε τη 2η θέση στην επόμενη στροφή. Κι ενώ κάθε αυτοκίνητο στην πίστα μάχονταν για μια καλή θέση, ο Καναδός Andrew Brooks ανέβηκε δύο θέσεις και πήρε την 5η, ενώ στον Γύρο 2 προκάλεσε τον Kokubun για την 4η θέση. Στο μεταξύ ο Miyazono προσπέρασε τον Serrano και πήρε πίσω την πρώτη θέση στην μπροστινή ευθεία. Κι ενώ τα αυτοκίνητα διέσχιζαν την ολισθηρή πίστα και πολλοί από αυτούς γλιστρούσαν και έξυναν τα τοιχώματα, οι Miyazono, Serrano και Blazsán είχαν αυξήσει το προβάδισμά τους απέναντι στους υπόλοιπους κατά 2 δευτερόλεπτα.

Ο Βραζιλιάνος Lucas Bonelli (TGT_BONELLI), που είχε να επιδείξει εντυπωσιακές επιδόσεις ταχύτητας για όλο το σαββατοκύριακο, εφόρμησε από πίσω και άρπαξε την 5η θέση. Στη συνέχεια μπλέχτηκε σε μια άγρια μάχη με τους Kokubun, Brooks και Gallo, που ήταν συσπειρωμένοι στις θέσεις 4 έως 7. Στον Γύρο 4 μπήκε στο πάρτι και ο Coque López από την Ισπανία, ο οποίος σκαρφάλωσε από την 11η θέση για να διεκδικήσει την 7η από τον Bonelli.
Σε αυτό το σημείο του αγώνα, η στρατηγική των Miyazono και Serrano ήταν ξεκάθαρη: συνεργάζονταν ωθώντας ο ένας τον άλλον στις μεγάλες ευθείες ώστε να κερδίσουν έδαφος απέναντι στους υπόλοιπους. Η συνεργασία φάνηκε να αποδίδει, αφού στον 7ο γύρο είχαν αυξήσει το προβάδισμά τους κατά 4,5 δευτερόλεπτα. Στο μεταξύ, ο Γάλλος Baptiste Beauvois (PRiMA_TsuTsu) και ο Χιλιανός Angel Inostroza πήραν μέρος στη μάχη στο μεσαίο τμήμα, με τους Gallo, Bonelli και López.

Στα μισά του αγώνα, το πρώτο μισό τμήμα των διαγωνιζομένων είχε χωριστεί σε τρεις ξεχωριστές ομάδες: Οι Miyazono και Serrano μπροστά, οι Blazsán και Kokubun αρκετά δευτερόλεπτα πιο πίσω και οι Gallo, Brooks, Beauvois, Bonelli και López ακόμα πιο πίσω. Για αρκετό χρονικό διάστημα, οι θέσεις των οδηγών δεν εμφάνισαν μεγάλες αλλαγές καθώς οι οδηγοί πάσχιζαν να εξασφαλίσουν καλή πρόσφυση και πρόσεχαν να μην χάσουν τον έλεγχο των Porsche τους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μάχονταν.

Στον Γύρο 11, ήταν πλέον ξεκάθαρο ότι οι Miyazono και Serrano θα κέρδιζαν τον αγώνα, γιατί είχαν προβάδισμα πέντε δευτερολέπτων συγκριτικά με τους υπόλοιπους. Όλοι περίμεναν με αυξανόμενη ανυπομονησία τη στιγμή που θα στρέφονταν ο ένας εναντίον του άλλου έπειτα από τη συνεργασία τους στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα.

Η στιγμή ήρθε στην αρχή του τελικού γύρου, όταν ο Serrano έφερε την κίτρινη Porsche του στο slipstream της λευκής 911 του Miyazono και πέρασε μπροστά. Το μόνο που χρειάζονταν πλέον να κάνει ήταν να παραμείνει μπροστά, αλλά ο Miyazono είχε άλλα σχέδια. Παρόλο που ο Ιάπωνας οδηγός προκάλεσε τον Ισπανό σε αρκετές στροφές, στην πραγματικότητα κρατούσε τη σημαντικότερη κίνησή του για την τελευταία στροφή. Καθώς τα αυτοκίνητα πλησίαζαν τη δεξιά φουρκέτα, ο Miyazono κινήθηκε στην εξωτερική ενώ ο Serrano υπερασπίζονταν σθεναρά τη γραμμή οδήγησής του, αλλά στη συνέχεια ο Miyazono μπήκε την τελευταία στιγμή στην εσωτερική της στροφής και ανάγκασε τον Serrano να ανοιχτεί κατά την έξοδο.

Η ταχύτερη γραμμή οδήγησης βοήθησε τον Miyazono να προπορευτεί στην έξοδο. Παρόλο που ο Serrano προσπάθησε απεγνωσμένα να κυνηγήσει τη λευκή Porsche του Miyazono στην μπροστινή ευθεία, ο Ιάπωνας οδηγός κατάφερε —μετά βίας— να τον απωθήσει και να πάρει τη νίκη με διαφορά μόλις 0,022 δευτερολέπτων. Ωστόσο, παρά τον τερματισμό του στη 2η θέση, ο Serrano παρέμεινε βαθμολογικά δίπλα στον Miyazono, έχοντας συγκεντρώσει 25 βαθμούς έκαστος καθώς έμπαιναν στον τελικό και καθοριστικό αγώνα.

Μεγάλος Τελικός

Για όσους πίστεψαν ότι ο τίτλος του Nations Cup 2020 είχε ήδη καθοριστεί από τον Αγώνα 2, έπρεπε να το ξανασκεφτούν γιατί οι δύο κορυφαίοι βαθμολογικά οδηγοί, Takuma Miyazono (Ιαπωνία) και Jose Serrano (Ισπανία), είχαν έναν απογοητευτικό προκριματικό με το κομψό Mazda RX-Vision GT3 Concept, καταφέρνοντας να πάρουν την 7η και 8η θέση εκκίνησης αντίστοιχα στον Παγκόσμιο Τελικό. Με τους βαθμούς να είναι διπλοί σε αυτόν τον αγώνα στη θρυλική πίστα αγώνων Sarthe, πατρίδα του Αγώνα 24 Ωρών του Λε Μαν, οι οδηγοί που πίστευαν ότι βρίσκονταν πια εκτός διαγωνισμού, ανακάλυψαν ότι είχαν μια ακόμα ελπίδα στην κατάκτηση του τίτλου για το 2020. Ανάμεσα σε αυτούς βρισκόταν και ο Ιταλός Valerio Gallo, που σημείωσε τον καυτό χρόνο γύρου 3:52.300 και πήρε pole position και βρέθηκε στην πρώτη σειρά μαζί με τον Ιάπωνα Ryota Kokubun.

Όπως σε κάθε Μεγάλο Τελικό, έτσι και σε αυτόν η στρατηγική pit θα έπαιζε σημαντικό ρόλο, γιατί οι οδηγοί ήταν υποχρεωμένοι να αγωνιστούν με μαλακά, μεσαία και σκληρά ελαστικά για τουλάχιστον έναν γύρο και να ανεφοδιαστούν γιατί ένα μόνο ρεζερβουάρ δεν θα αρκούσε για τους 10 υποχρεωτικούς γύρους σε αυτήν την πίστα αγώνων.

Τα αυτοκίνητα είχαν μια καθαρή εκκίνηση από στάση και κατευθύνθηκαν προς τη Dunlop Curve ενώ μάχονταν για μια καλύτερη θέση. Ο Πρωταθλητής Περιοχής Αμερικής Adriano Carrazza από τη Βραζιλία, εκμεταλλεύτηκε αυτήν την αντιπαράθεση και τα μαλακά Michelin προς όφελός του και πέρασε τον Ιάπωνα Tomoaki Yamanaka που ήταν 3ος και τον Kokubun για να πάρει τη 2η θέση, ενώ ο Miyazono πέρασε αθόρυβα τον Rick Kevelham (HRG_RK23) από την Ολλανδία για να πάρει την 6η θέση. Οι θέσεις των οδηγών φάνηκαν να σταθεροποιούνται στα μισά του εναρκτήριου γύρου, με τον επικεφαλής του αγώνα Gallo και τον Carrazza στη 2η θέση, που ήταν οι μόνοι δύο με μαλακά ελαστικά, να απομακρύνονται από τους υπόλοιπους.

Στην αρχή του Γύρου 2, όσοι αγωνίζονταν με σκληρά ελαστικά μπήκαν για αλλαγή έχοντας εκπληρώσει τον προαπαιτούμενο γύρο. Έπειτα ξεκίνησε η μάχη για την 3η θέση, καθώς ο Miyazono και ο τακτικός στις πρώτες θέσεις Αυστραλός οδηγός Cody Nikola Latkovski (Nik_Makozi), βούτηξαν πίσω από τον Ιταλό Giorgio Mangano και τον Kokubun στη στροφή Indianapolis.

Στην Ευθεία Mulsanne, κι ενώ τα αυτοκίνητα κινούνταν με ταχύτητες 280 km/h, ο Latkovski πέρασε μπροστά από τους Kokubun και Mangano και ανέβηκε δύο θέσεις με μία κίνηση. Ο Miyazono έκανε κάτι καλύτερο, πέρασε με μία προσπέραση μπροστά από τους Kokubun, Mangano και Latkovski και κατέλαβε την 3η θέση. Στον επόμενο γύρο οι Gallo, Carrazza και Miyazono μπήκαν στα pit, κι ενώ οι δύο επικεφαλής προτίμησαν τα μεσαία ελαστικά, ο Miyazono προτίμησε τα μαλακά. Επικεφαλής του αγώνα ήταν πλέον ο Latkovski, ακολουθούμενος από τους Mangano και Kokubun, ενώ οι Gallo, Carrazza και Miyazono επέστρεψαν στην πίστα στις θέσεις 7, 8 και 9 αντίστοιχα. Έπειτα από μισό γύρο οι Latkovski και Mangano άλλαξαν θέσεις ωθώντας ο ένας τον άλλον για να μεγαλώσουν το προβάδισμά τους στο 1,5 δευτερόλεπτο.

Ο Γύρος 5 είδε μια ωραία αναμέτρηση στο μεσαίο τμήμα του αγώνα, όταν ο Ισπανός Coque López πέρασε δύο αυτοκίνητα για να πάρει την 6η θέση, αφήνοντας τους Kokubun και Kevelham πίσω του. Στο μεταξύ, ο άλλος Ισπανός, και συν-επικεφαλής βαθμολογικά, Jose Serrano, καθόταν στην 11η θέση, ανίκανος να βρει τον ρυθμό του και με τις ελπίδες του για πρωτάθλημα να έχουν σχεδόν σβήσει. Οι δύο επικεφαλής του αγώνα, Latkovski και Mangano, έκαναν τα πρώτα τους pit stop, αλλάζοντας και οι δύο σε σκληρά ελαστικά, βάζοντας τους Gallo και Miyazono ξανά στην κορυφή.

Στον Γύρο 6, ο Kevelham, με μαλακά ελαστικά, πέρασε τον Latkovski που φορούσε τα σκληρά και πήρε την 4η θέση, αλλά είχε ακόμα πολύ δρόμο μέχρι να φτάσει τον Carrazza που ήταν 3ος και απολάμβανε προβάδισμα 7 δευτερολέπτων απέναντι στον Ολλανδό. Στην αρχή του Γύρου 7, μπήκαν στα pit 11 από τα 16 αυτοκίνητα, κάνοντας ξανά ανακατανομή των θέσεων κατάταξης, αλλά δεν υπήρξε καμία αλλαγή στην κορυφή όπου οι Gallo και Miyazono παρέμεναν επικεφαλής. Στη συνέχεια ο Miyazono κλείδωσε τον Gallo στην Indianapolis και τον άφησε πίσω με μία τέλεια προσπέραση. Πίσω τους, ο Carrazza έλαβε ποινή επειδή πέρασε τις γραμμές της πίστας και βγήκε εκτός συναγωνισμού, αφήνοντας τους Kokubun, Latkovski, Yamanaka και Mangano να πολεμήσουν για την 3η θέση. Παρά το γεγονός ότι αγωνίζονταν όλοι τους με μαλακά ελαστικά, οι Miyazono και Gallo ήταν πια πολύ μπροστά και ο Μεγάλος Τελικός φαινόταν να παίζεται ανάμεσα στους δύο πρώτους.

Όπως ήταν αναμενόμενο, ο Gallo έκανε την κίνησή του στην Indianapolis, μπήκε πίσω από το λευκό αγωνιστικό αυτοκίνητο του Miyazono και στη συνέχεια έπιασε την εξωτερική γραμμή για να εκτελέσει την προσπέραση.

Ο Miyazono τον ακολουθούσε κατά πόδας και αναζητούσε ένα άνοιγμα στις τελευταίες δύο στροφές του αγώνα, αλλά ο Gallo δεν του έδωσε την ευκαιρία και διατήρησε το προβάδισμά του ως τη γραμμή τερματισμού και πήρε τη νίκη. Ακολούθησαν οι Miyazono, Latkovski και Yamanaka.

Η νίκη εκτίναξε τον Ιταλό στη 2η θέση της βαθμολογικής κατάταξης, αλλά το πρωτάθλημα Nations Cup, όπως και ολόκληρο το σαββατοκύριακο, ανήκαν στον Takuma Miyazono, ο οποίος ολοκλήρωσε τους Παγκόσμιους Τελικούς του 2020 με Τριπλή Στέψη έχοντας πάρει τη νίκη στο Κύπελλο GR Supra GT, στο Manufacturer Series και στο Nations Cup στις τρεις ημέρες που διήρκεσαν οι αγώνες ταχύτητας. Το βάθρο του πρωταθλήματος συμπλήρωσαν ο Gallo και ο Ryota Kokubun από την Ιαπωνία, που ανέβηκε στην 3η θέση αφού τερμάτισε 5ος στον Μεγάλο Τελικό.

Μετά τον αγώνα ο Miyazono δήλωσε τα εξής: «Πραγματικά δεν πίστευα ότι μπορούσα να νικήσω. Είμαι χαρούμενος, αλλά όταν πέρασα τη γραμμή τερματισμού στη 2η θέση δεν ήμουν βέβαιος αν κέρδισα αυτήν τη φορά το πρωτάθλημα. Όσο για τη νίκη σε όλες τις διοργανώσεις αυτού του σαββατοκύριακου, δεν το συνειδητοποίησα ότι τα είχα καταφέρει μέχρι πριν από λίγες στιγμές και πραγματικά δεν μπορώ να το πιστέψω. Μαζί με τη νίκη μου στο Σίδνεϊ, πιστεύω πως αυτήν τη χρονιά είχα ένα καλό σερί που ολοκληρώθηκε με τους Παγκόσμιους Τελικούς, αλλά πιστεύω πως θα πρέπει να συνεχίσω να βελτιώνομαι, έτσι, του χρόνου σκοπεύω να επιστρέψω πιο δυνατός».

Αποτελέσματα Παγκόσμιων Τελικών Πρωταθλήματος Nations Cup 2020