LONDEN, VERENIGD KONINKRIJK (7 juni 2025) – Het nieuwe seizoen van de Gran Turismo World Series is officieel begonnen. Op zaterdag 7 juni ging ronde 1 van start in het uit meerdere verdiepingen bestaande Television Centre in de Londense wijk White City, nabij winkelcentrum Westfield. Het spektakel werd afgetrapt met de Manufacturers Cup en vormde de opmaat voor een onvergetelijke racedag.

De 12 deelnemende teams aan de Manufacturers Cup bestaan uit de hoogst geklasseerde fabrikanten uit de online kwalificatie, aangevuld met de officiële partners Toyota en Mazda. Elk team wordt vertegenwoordigd door een drietal coureurs die zijn gekozen op basis van hun prestaties in de kwalificatie en ieder afkomstig zijn uit een van de volgende regio's: Europa/Midden-Oosten/Afrika, Noord-, Midden- en Zuid-Amerika en Azië-Oceanië. Voor ronde 1 in de Engelse hoofdstad waren alle ogen gericht op de coureurs uit de regio Azië-Oceanië, die stonden te trappelen om zich tijdens deze seizoensopening te bewijzen op het internationale toneel.

In een uitverkocht huis hield het publiek de adem in toen Seiya Suzuki namens team BMW een bloedsnelle ronde noteerde op de even rappe als lastige Tokyo Expressway. Met zijn overtuigende optreden bleef hij de voor team Subaru uitkomende Takuma Miyazono (Kerokkuma_ej20) net voor om zich te verzekeren van poleposition voor de Grote Finale. Daar net achter moesten Shota Sato (Porsche) en Kanata Kawakami, rijdend voor titelverdediger Lexus, genoegen nemen met de tweede startrij.

Grote Finale: Tokyo Expressway - Zuidelijk (tegen de klok in), 20 ronden

Het publiek was opgeschoven naar het puntje van de stoel, klaar voor de eerste liverace van het seizoen. Zoals zo vaak zou de bandenstrategie een doorslaggevende rol spelen. De teams mochten zo vaak als ze willen kiezen voor de zachte banden of mediums, maar aangezien de zachte exemplaren sneller slijten, was een uitgekiende strategie een must. Elk team was verplicht om minstens één stop te maken, maar de coureurs die reden op zachte banden wisten dat ze zeker twee keer de pits in moesten.

Het mocht geen verrassing heten dat de twee auto's aan kop van start gingen op zachte banden. Daarmee mikten ze op een flink gat naar hun achtervolgers voordat ze een stop moesten maken. De rest van het deelnemersveld opteerde voor de veilige mediums. Ze hoopten op een consistente pace voor de overstap op zachte banden.

Nadat de groene vlag had gewapperd, gingen de auto's er als een speer vandoor. Gedisciplineerd baanden ze zich als één formatie door de eerste bocht. Geheel in de lijn der verwachting hadden Seiya Suzuki (Half-SpiritCRV86) in de BMW M6 GT3 en Takuma Miyazono (Kerokkuma_ej20) in de Subaru BRZ GT300 bij het ingaan van de derde ronde afstand genomen van de rest. Hun voorsprong bedroeg ruim twee seconden. Daarachter vond een verhitte strijd plaats tussen Kanata Kawakami (QTD_Kawakana) in de Lexus RC F GT3, Shota Sato’s (anchovy_sand_) Porsche 911 RSR, Kenta Morimoto (HeAvN_RB26) in de Toyota Supra en Ryota Kokubun (Akagi_1942mi) in de Mazda RX-Vision GT3. Iedere coureur vroeg het uiterste van zijn auto en omdat het verschil tussen plek drie en de rode lantaarn slechts een paar seconden bedroeg, was de spanning in elke bocht te snijden.

Van P3 tot P12 probeerden de coureurs te profiteren van elkaars slipstream op de rechte stukken en door laat te remmen een stukje terreinwinst te boeken. Het getouwtrek speelde de leiders in de kaart. Zij konden hun voorsprong gestaag uitbouwen. In ronde zes hadden Suzuki en Miyazono hun achtervolgers op meer dan vier seconden achterstand gezet.

Aan het einde van de zevende ronde hadden de twee koplopers geen zachte banden meer over en doken ze de pits in. Op de duurzamere mediums zouden ze het zonder verdere stops vol moeten kunnen houden tot de finish. Porsche, Toyota en Mazda hadden zich inmiddels opgewerkt tot de plekken een tot en met drie. Hun mediums zouden nog zo'n vijf tot zes ronden meegaan voordat ze hun pitstopkaarten op tafel moesten leggen.

Halverwege de race zat er slechts een seconde tussen de top vijf, waardoor alles nog mogelijk was. In ronde tien dook Porsche de pits in voor nieuwe banden. Het Duitse topmerk koos opnieuw voor de mediums. Een ronde later pakte Kokubun namens Mazda de leiding, maar hij moest nog binnenkomen met zijn RX-Vision, net als de rest van de kopgroep.

Het deelnemersveld stond voor twee allesbepalende beslissingen: de pitstoptiming en bandenkeuze. In ronde 12 hakten de koplopers de knoop door. Ze gingen over op zachte banden in de hoop de op mediums rijdende Miyazono en Suzuki voor te blijven. Toen de stofwolken van de pitstops waren opgetrokken, leidde Suzuki de dans voor Miyazono. Het duo had een comfortabele voorsprong van ruim vijf seconden op de achtervolgers.

Het hoogtepunt van de race kwam in ronde 16. Sato's Porsche, uitgerust met mediums, werd constant onder druk gezet door de Mazda van Kokubun en de Lamborghini Huracán GT3 van Yusuke Goto (SZ_Goto25), beide rijdend op de snellere zachte banden. Goto zag zijn kans schoon in de hairpin en had aan een kleine opening genoeg om Sato en Kokubun aan de binnenkant te passeren en zich naar P3 te rijden. Maar daarmee was het pleit allesbehalve beslecht. Met een gewaagde actie wist Morimoto de plek te veroveren op Goto. Terwijl de volgende hairpin met rasse schreden naderde, raakte de Lexus van Kawakami in het strijdgewoel de achterkant van Sato's 911. De Porsche spinde van de baan en knalde vol op de muur, waarmee de winstkansen van Sato verkeken waren. Kawakami kreeg voor zijn fout een fikse straf van drie seconden aan zijn broek waardoor er ook een streep door zijn naam kon.

Terwijl er achter hen druk werd gestreden, was het klip en klaar dat Suzuki en Miyazono gingen uitmaken wie deze race zou gaan winnen. Het duo haalde alles uit de kast en wisselde in de laatste twee ronden nog van stuivertje. Maar toen de kruitdampen waren opgetrokken, bleek Team Subaru als eerste te zijn afgevlagd door het zwart-wit geblokt en mocht het zes punten bijschrijven voor het kampioenschap. Suzuki's uitmuntende race in de BMW leverde hem een dik verdiende tweede plek en vijf punten op. De oerdegelijke Kokubun completeerde namens Mazda het podium.

Het was een gevecht op het scherpst van de snede, een toonbeeld van talent en wilskracht bij alle coureurs. Ze lieten andermaal zien waarom zij tot de twaalf beste coureurs ter wereld behoren.

Miyazono, na de race: "Mijn pace was verre van top, maar toch wist ik P2 te bemachtigen in de kwalificatie. Ik oefen veel met Seiya Suzuki. Hij liet me zijn hielen zien tijdens de race, dus ik besloot zijn strategie toe te passen. Als ik de hele tijd dichtbij hem kon blijven, zou ik een kans kunnen maken. Ik denk dat ik mijn overwinning deels te danken heb aan Suzuki's imponerende snelheid."