BERLIJN, Duitsland – Vandaag vond het tweede live-event van de Gran Turismo World Series (GTWS) 2025 plaats in de Uber Eats Music Hall in de Duitse hoofdstad Berlijn. De strijd om de Manufacturers Cup was eerder al ontaard in een tactisch steekspel en daarmee was de toon gezet voor de Nations Cup, waarin de coureurs niet alleen voor zichzelf, maar ook namens hun landen of gebieden raceten. Het ultieme doel: de Nations Cup winnen.

Twaalf absolute toppers verschenen aan de start: de drie hoogst geklasseerde coureurs van de World Series Nations Cup 2024, plus de hoogst geplaatste deelnemers uit alle regio's van de online kwalificatie. Samen vormden beide delegaties een deelnemersveld om u tegen te zeggen: een eliteclub van coureurs die klaar waren om de tanden te zetten in de tweede ronde van het seizoen en een voorschot te nemen op de titel van snelste coureur ter wereld.

Alle ogen waren gericht op het Spaanse duo Jose Serrano (JoseSerrano_16) en Pol Urra (PolUrra), die in het openingsevent van het seizoen met hun bandenstrategie en geweldige prestatie op het circuit de concurrentie op achterstand reden. De vraag die iedereen bezighield voor ronde 2 was of er iemand zou opstaan om het bliksemsnelle tweetal een voet dwars te zetten. Wellicht zou het antwoord al worden gegeven tijdens de sprintrace.

Sprintrace: Autodromo Nazionale Monza (zonder chicane), 12 ronden

Punten voor het kampioenschap konden er niet worden verdiend in deze race, die puur draaide om het verkrijgen van de startopstelling van de Grote Finale. De strijd zou zich afspelen op het legendarische Autodromo Nazionale Monza in Italië met de iconische Porsche 962 C, een machine met meer dan 700 pk die te boek staat als een van de meest ontzagwekkende auto's ooit.

De Japanner Takuma Sasaki (SZ_TakuAn22) had tijdens de kwalificatie beslag gelegd op poleposition. Vlak daarachter stond het Franse duo Thomas Labouteley (BSCOMP_Aphe) en Kylian Drumont (R8G_Kylian19) op P2 en P3, met Adriano Carrazza (Didico__15) uit Brazilië op plek 4. Op de derde rij stonden Pol Urra en Jose Serrano uit Spanje. Pitstops stonden niet op het programma, dus het zou een race worden van 12 ronden waarin alles draaide om snelheid.

Zodra de groene lampen knipperden, stoof het deelnemersveld weg. Nog voor de eerste bocht bereikten de Porsches al snelheden van meer dan 300 km/u. Ook Kaj de Bruin (R8G_Kajracer) uit Nederland liet er geen gras over groeien. Hij was aan het einde van de tweede ronde drie plekken opgeklommen naar P4. Vanaf dat moment draaide het om de kopgroep. Sasaki, Labouteley, Drumont en De Bruin reden weg van de rest, wisselden onderling stuivertje en haalden tot het einde van de race het beste in elkaar naar boven.

Uiteindelijk trok Drumont aan het langste eind door als eerste het zwart-wit geblokt te zien en daarmee beslag te leggen op de poleposition voor de Grote Finale. Vlak daarachter eindigde Labouteley op P2, terwijl Sasaki erin slaagde zijn P3 te verdedigen. Ondanks een late straf slaagde De Bruin er met zijn prestatie in om de 4e startplek voor de Grote Finale te bemachtigen, op de hielen gevolgd door Urra. Serrano kwam niet verder dan een verrassend lage 7e plek. Maar zoals iedereen in de paddock wist, hoefde je hem niet af te schrijven voor de Grote Finale.

Grote Finale: Red Bull Ring, 30 ronden

Voor het hoofdgerecht reisden 12 van de beste coureurs ter wereld virtueel af naar de roemruchte Red Bull Ring in het Oostenrijkse Spielberg. Daar namen ze plaats in de gruwelijk snelle Red Bull X2019 Competition, een racemonster met prestaties die alleen worden begrensd door de vaardigheden en moed van zijn bestuurder. Voor de race van 30 ronden hing de strategie voornamelijk af van de bandenkeuze tussen slicks, intermediates en regenbanden. Op het natte circuit, onder een onheilspellend wolkendek, koos iedereen ervoor te beginnen op de intermediates van Dunlop.

Van meet af aan was het een spektakel. Stuk voor stuk passeerden Kaj de Bruin, de Italiaan Valerio Gallo (OP_BRacer) en Pol Urra uit Spanje de Japanner Takuma Sasaki, die moeite had met remmen op het gladde wegdek. Nog voor het einde van de openingsronde was ook Serrano langszij gekomen, zodat Sasaki in een oogwenk was teruggezakt naar de 7e plek. Wat een nachtmerrie voor de jonge Japanner.

In ronde 3 had De Bruin, de 'Vliegende Hollander', zich opgewerkt naar P2 en naderde hij raceleider Kylian Drumont uit Frankrijk met rasse schreden. Toen het weer begon op te klaren, lonkte de pitstraat. Na afloop van ronde 5 kwam Labouteley als eerste binnen om over te stappen op slicks. Serrano volgde een ronde later en in ronde 7 was bijna iedereen binnen geweest. Na de stoelendans ging Labouteley aan kop, met Serrano, Drumont en De Bruin in zijn kielzog.

Het tempo lag ongenadig hoog. Met snelheden van tegen de 300 km/u was er eigenlijk geen ruimte voor fouten. In ronde 10 zat er slechts anderhalve seconde verschil tussen de koploper en de nummer zes. Maar in de verte pakten donkere wolken zich samen, waardoor de coureurs hun aandacht moesten verdelen tussen het circuit en de buienradar. In ronde 15 kwamen de leiders binnen om weer over te stappen naar intermediates, met het oog op de voorspelde regen. Maar sommigen – zoals Serrano, Urra, Gallo en Guy Barbara uit Australië (OP_Twitchy) – besloten op slicks te blijven rijden. Een gok die goed kon uitpakken, of totaal verkeerd.
Ze zouden er snel achter komen. De eerste druppels vielen in ronde 16. Eerst licht, maar het was genoeg om de auto's op slicks te ontregelen. In ronde 18 gaven de koplopers zich gewonnen en schakelden ze over op de intermediates. Daarna nam Labouteley de leiding over, met De Bruin, Drumont en Serrano in de achtervolging.

De Bruin manoeuvreerde zich in ronde 20 langs Labouteley en loste hem af als koploper, met Drumont hijgend in zijn nek. Heel even leek het alsof het tussen hen zou gaan. Maar net als in Londen slaagde Serrano erin om nog een tandje bij te schakelen. Met een niet-te-evenaren snelheid raasde hij langs Labouteley op P3 en Drumont op P2, waarna hij ook De Bruin op de korrel nam. In Rindt, een lange bocht, sloeg Serrano tijdens ronde 24 definitief toe en kende de race weer een nieuwe leider.

In ronde 26 brak de chaos uit. Na een lichte touche vielen Drumont en Labouteley ver terug en zagen Urra en Gallo hun kans schoon om door te stomen naar respectievelijk plekken 2 en 3. Nu ze niets meer te verliezen hadden, waagden De Bruin, Drumont en Labouteley nog één keer de gok van een bandenwissel. De Franse coureurs stapten over op slicks en de Nederlander koos voor een verse set intermediates.

Urra, die op dat moment P2 in handen had, besloot om onduidelijke redenen ook een pitstop te maken. Het liep uit op een teleurstelling, want hij verloor daarmee het zicht op het podium, terwijl het publiek en de commentatoren verbaasd toekeken.

Serrano bleef ondertussen gewoon op zijn versleten intermediates rijden. En gelijk had hij. Onverstoorbaar stuurde hij zijn in de kleuren van Spanje gehulde Red Bull X2019 over de finishlijn en pakte zo zijn tweede opeenvolgende Nations Cup-zege van het seizoen. Valerio Gallo uit Italië blufte zich naar de 2e plaats en De Bruin wist zich te herpakken met een 3e plek – zijn eerste keer op het GTWS-podium. Takuma Sasaki en titelverdediger Takuma Miyazono (Kerokkuma_ej20) uit Japan maakten de top vijf compleet.

In het klassement gaat Serrano aan de leiding met 12 punten, gevolgd door Gallo met 9 en Urra met 6 punten. Een uitgeputte, maar dolblije Serrano: “Dit was een van de zwaarste races ooit. Door het weer was het lastig een strategie te kiezen. Ik had geen idee wat er zou gebeuren. Voor het publiek was het vast genieten geblazen, maar voor mij was het een en al stress. Maar het resultaat mag er zijn.”

Nu ronde 2 achter de rug is, steekt de Gran Turismo World Series in de hoogste versnelling de Atlantische Oceaan over. Volgende halte: Los Angeles, waar ronde 3 wordt verreden tegen een achtergrond van Californische glitter en glamour. Na de enerverende actie in Berlijn neemt de druk nog verder toe aan de westkust van Amerika, waar de snelste GT-racers elkaar weer treffen in de strijd om eeuwige GTWS-roem.