Historia aut GT5:
Trójka z 1967 roku

Ambicja Forda i nadzieja Ferrari

W 1967 roku cały motoryzacyjny świat żył pojedynkami, w których Ford mierzył się z Ferrari. 4 lata wcześniej Ford bezskutecznie próbował wykupić Ferrari. Po fiasku tej operacji koncern opracował własny samochód sportowy z centralnie położonym silnikiem, by sięgnąć po wyścigowy wieniec laurowy. Z impetem przebił się do europejskich wyścigów i wygrał Le Mans w 1966 roku. Było to pierwsze europejskie zwycięstwo samochodu amerykańskiego. Rok później firma opracowała jeszcze potężniejszą maszynę, by umocnić swoją pozycję na szczycie: Mark IV o 7-litrowym silniku V8 osiągał moc 530 KM.

W przeciwnym narożniku stało Ferrari, „europejska nadzieja na pokonanie Ameryki” po wyścigu Le Mans z poprzedniego roku. Koncern prowadził prace nad wyposażonym w centralnie montowany silnik modelem 330 P, przygotowując go do konfrontacji z Fordem. W 1966 roku 330 P3 został ulepszony do wersji 330 P4. 4-litrowy, 12-cylindrowy silnik wytwarzał moc 450 KM. Jego atutem był niezwykle mały ciężar.

Samochód wyścigowy Ford Mark IV

Samochód wyścigowy Ferrari 330 P4

Bitwy na torach Daytona i Le Mans

Nowe spojrzenie na bitwę na torze Circuit de la Sarthe w 1976 roku

Na początku lutego 1967 roku, podczas 24-godzinnego wyścigu Daytona, odbył się pierwszy pojedynek Ferrari i Forda. Prace nad Mark IV nie były jeszcze ukończone, więc Ford wystawił do udziału model Mark IIB. Choć Mark IIB ścigał się „u siebie”, trapiły go liczne usterki i ostatecznie uległ Ferrari. Ferrari 330 P4 zajęło dwa pierwsze miejsca, zaś 412 P, czyli model P3, napędzany silnikiem P4, zajął miejsce trzecie, dzięki czemu koncern zdominował podium.

W czerwcu przyszedł czas na 24-godzinny wyścig Le Mans. Ford wystawił do startu cztery ukończone modele Mark IV, które miały zmierzyć się z czwórką 330 P4. Mark IV wystrzeliły przed siebie i pomściły klęskę z Daytony. Ferrari zdołało się otrząsnąć, lecz nie potrafiło odwrócić biegu wydarzeń. Zwycięstwo przypadło w udziale Mark IV, zaś Ferrari z trudem obroniło twarz, zajmując drugie i trzecie miejsce.

Bitwy pod Daytoną i Le Mans

Samochód wyścigowy Jaguar XJ13

Potrójna bitwa z XJ13 w roli głównej nigdy się nie ziściła. Aż do dzisiaj.

Rok 1967 zapisał się w pamięci fanów wyścigów jako rok fantastycznej rywalizacji między Fordem i Ferrari. Niewielu entuzjastów wie jednak, że potajemnie pracowano wówczas nad inną maszyną, która mogła pchnąć rozwój wydarzeń w zupełnie innym kierunku. Autem tym był Jaguar XJ13.  Koncern opracowywał wóz na Le Mans, na następcę modelu D, od początku lat 60. Prototyp został ukończony w 1966 roku. Napędzał go pierwszy silnik V12 produkcji Jaguara, monstrum o mocy 500 KM wyciśniętych z 5 litrów pojemności. Silnik był zamontowany centralnie. XJ13 mógł śmiało mierzyć się z ówczesnymi maszynami Forda i Ferrari. Jaguar postanowił rok później dzięki niemu triumfalnie powrócić na Le Mans. Rozpoczęły się tajne testy samochodu. Na kilka miesięcy przed wyścigiem Le Mans projekt został jednak anulowany. Jaguar podjął wówczas rozmowy na temat połączenia firm i wstrzymał wszelką działalność wyścigową. XJ13 nigdy nie doczekał się występu w blasku reflektorów - a po wypadku podczas testów w 1971 roku zniknął ze sceny tak, jakby nigdy się na niej nie pojawił.

Los sławnej bitwy zależy od Ciebie.

W Gran Turismo® 5 Ford Mark IV, Ferrari 330 P4 i Jaguar XJ13 wreszcie spotykają się na tym samym torze. W Twoich dłoniach spoczywają losy bitwy, która nigdy nie została rozegrana.

Od lewej: Ferrari 330 P4, Jaguar XJ13 i Ford Mark IV

Ustal wynik konfrontacji, której zapobiegło przeznaczenie.