FUKUOKA, Japonia. W Fukuoce odbył się długo wyczekiwany finał Gran Turismo World Series 2025. W wypełnionej po brzegi arenie International Congress Center Fukuoka najlepsi kierowcy Gran Turismo z całego świata stanęli do ostatecznego starcia, podczas którego chcieli poznać odpowiedź na jedyne istotne teraz pytanie: kto będzie najszybszy w rywalizacji o wszystko?

Położona w nabrzeżnej dzielnicy Hakata arena International Congress Center Fukuoka, w której na co dzień odbywają się duże koncerty, targi i międzynarodowe wydarzenia sportowe, została na ten weekend przekształcona w specjalnie przygotowane centrum e-sportu. Weekend otworzyły zawody Manufacturers Cup. Zmierzyły się w nich marki, które zajęły najwyższe lokaty w kwalifikacjach sieciowych, a także oficjalni partnerzy – Toyota i Mazda – co łącznie utworzyło stawkę 12 zespołów. Każdy z producentów wystawił trzyosobowy skład: jednego kierowcę z regionu Europa / Bliski Wschód / Afryka, jednego z Ameryk oraz jednego z Azji i Oceanii. Zostali oni wybrani wyłącznie na podstawie wyników z globalnych kwalifikacji. Na tym etapie sezonu nie było słabych ogniw.

W przeciwieństwie do wcześniej rozgrywanych zawodów na żywo, w których producenci wystawiali po jednym kierowcy, światowe finały składały się z trzech sprintów, a w każdym z nich zespoły wystawiały innego zawodnika. Następnie odbył się wielki finał, w którym wszyscy trzej kierowcy danego producenta na zmianę siadali za kierownicą. Przed rozpoczęciem rywalizacji zespół Subaru prowadził w klasyfikacji z dorobkiem 12 punktów, lecz przewaga była minimalna. Mazda i BMW miały zaledwie dwa punkty mniej, a Porsche było o punkt dalej.

Wyścig otwarcia odbył się na trójowalnej trasie toru Daytona – tym samym po raz pierwszy w historii World Series zawodnicy ścigali się na torze owalnym. Liczyły się tu drafting, wyczucie czasu i stalowe nerwy. Samuel Cardinal (PRiMA_Quartz) z Mazdy pojechał niemal bezbłędnie, dzięki czemu wygrał wyścig, w którym jeden błąd mógł się zakończyć uderzeniem w ścianę. Za nim na podium znaleźli się Daniel Solis (PRiMA_Lamb) z Subaru oraz Shota Sato (anchovy_sand_) z Porsche.

Drugi wyścig postawił przed zawodnikami zupełnie inne wyzwanie. Intensywne opady deszczu zamieniły rywalizację na torze Autopolis International Racing Course w walkę o przetrwanie. Trudno było wyczuć przyczepność, widoczność była ograniczona, a kluczową rolę odegrała strategia. Jose Serrano (JoseSerrano_16) z Porsche znakomicie odnalazł się w tych warunkach, jadąc na oponach deszczowych Dunlop. Wykonał kontrolowany, agresywny przejazd i wygrał wyścig. Drugie miejsce zajął Pol Urra (PolUrra) z Mazdy, a po nerwowej końcówce podium uzupełnił Takuma Miyazono (ZETA_Miyazono) z Subaru.

Porsche poszło za ciosem w trzecim wyścigu, który odbył się na torze drogowym Sardegna. Na tej szybkiej i technicznej trasie Angel Inostroza (Veloce_Loyrot) wytrzymał presję, skutecznie odpierając ciągłe ataki Valeria Gallo (OP_BRacer) z Hondy i Kyliana Drumonta (R8G_Kylian19) z Subaru, dzięki czemu odniósł zwycięstwo, a jego zespół zakończył ten etap na czele stawki.

Przed wielkim finałem walka o mistrzostwo pozostawała otwarta, choć przewagę osiągnęło Porsche. Zespół miał 41 punktów i prowadził przed Mazdą (39 punktów) i Subaru (38). Różnice były minimalne, strategie niezwykle złożone, a presja ogromna. Pozostał jeden wyścig – z podwójną liczbą punktów – i wciąż nie było wiadomo, kto sięgnie po tytuł mistrza Manufacturers Cup 2025.

Wielki finał: Yas Marina Circuit – 20 okrążeń

Wielki finał rozegrano w świetle reflektorów toru Yas Marina Circuit w Abu Zabi – nowoczesnej wizytówki sportów motorowych, niedawno dodanej do Gran Turismo 7. Obiekt Yas Marina, najbardziej znany z odbywających się na nim wyścigów Grand Prix Abu Zabi Formuły 1, to tor pełen kontrastów. Długie proste, na których można się wykazać zawrotną prędkością, przeplatają się tu z ciasnymi, technicznymi sekcjami wymagającymi precyzji i cierpliwości. Ten rozświetlony obiekt stanowił niezwykle wymagającą arenę starcia o mistrzostwo.

Podczas 20-okrążeniowej batalii kluczowe było dobranie odpowiedniej strategii. Zespoły musiały przejechać co najmniej pięć okrążeń na oponach z miękkiej, pośredniej i twardej mieszanki, a oprócz tego za kółkiem musieli usiąść wszyscy trzej kierowcy danego producenta. Z pole position startowało Porsche 911 RSR, a do pierwszej zmiany był przygotowany Angel Inostroza. Obok niego w pierwszym rzędzie ustawiła się Honda NSX Gr.3, a w niej Trent Jeffery (SV-RushRacing). Z trzeciego pola ruszało Subaru BRZ GT300 z obrońcą tytułu mistrza Nations Cup, Takumą Miyazono, natomiast czwarty był Pol Urra w Maździe RX-Vision Concept.

Porsche postawiło na agresywną strategię otwarcia, rozpoczynając wyścig na miękkich oponach z jasnym celem: jak najszybciej zbudować przewagę, nim przyjdzie czas na twardsze mieszanki. Mazda zastosowała podobne podejście, Subaru wybrało opony pośrednie, a Honda poszła w przeciwnym kierunku, startując na twardych. Różnice w strategii doboru opon natychmiast nadały ton rywalizacji. Już na pierwszym okrążeniu, na nawrocie piątego zakrętu, Mazda wyprzedziła zarówno Hondę, jak i Subaru, przesuwając się na drugie miejsce, a do końca drugiego okrążenia Porsche i Mazda miały już czterosekundową przewagę nad resztą stawki.

Pod koniec piątego okrążenia osiem samochodów, które rozpoczęły wyścig na twardych oponach Dunlop, zjechało do boksów na pierwszy pit stop. Dołączyła do nich Mazda, by zmienić opony na pośrednie i przekazać RX-Vision Ryocie Kokubunowi (Akagi_1942mi). Okrążenie później zjechało Porsche – do 911 RSR wsiadł Jose Serrano, również na średniej mieszance. Jednak półsekundowa kara za wyjechanie z toru sprawiła, że Porsche opuściło aleję serwisową za Mazdą, co zapoczątkowało nerwową fazę wyścigu.

Na ósmym okrążeniu do boksu zjechał lider wyścigu, czyli Subaru. Miyazono przekazał samochód Kylianowi Drumontowi. Wybrano miękkie opony, co zwiastowało, że nastąpi zdecydowana próba utrzymania prowadzenia. Gdy okrążenie później do boksów zjechał Lexus, prowadzenie przejęła Mazda, lecz Kokubun natychmiast znalazł się pod ogromną presją Serrano, który jechał niemal przyklejony do tylnego zderzaka RX-Vision. Po zakończeniu pierwszej serii pit stopów kolejność w stawce wyglądała następująco: Mazda, Porsche, Subaru, Mercedes-AMG i BMW.

Punkt zwrotny nastąpił na 10 okrążeniu. Serrano wykonał odważny atak po wewnętrznej na ciasnym lewym zakręcie 6., przeciskając się obok Kokubuna i odzyskując prowadzenie dla Porsche. Podczas gdy ci dwaj kierowcy toczyli ze sobą walkę, Subaru próbowało zmniejszyć stratę do Drumonta na świeżych miękkich oponach, lecz mimo stopniowego odrabiania dystansu nie zdołało zbliżyć się na mniej niż pięć sekund. Mazda kontynuowała nacisk w środkowej fazie wyścigu i na 14. okrążeniu doszło do kontaktu na łuku dziewiątego zakrętu – RX-Vision trąciła Porsche 911, które na chwilę straciło przyczepność i obróciło się bokiem. Jednak Serrano w niesamowity sposób opanował poślizg, utrzymał samochód na torze i zachował prowadzenie! Pod koniec tego okrążenia większość kierowców zjechała do boksów na swoje ostatnie postoje.

Czołowa trójka zjechała okrążenie później. W Porsche na ostatnią zmianę pojawił się Shota Sato, do Mazdy wsiadł Samuel Cardinal, a do Subaru Daniel Solis – wszyscy na twardych oponach Dunlop, przygotowani na finisz wyścigu.

Za nimi czaili się Seiya Suzuki (Half-SpiritCRV86) z BMW oraz Lucas Bonelli (RVT_BONELLI) z Mercedesa-AMG. Obaj pojechali na miękkich oponach, tracąc niewiele ponad sekundę do Subaru. W połowie 17. okrążenia zaatakowali – najpierw jeden, potem drugi – wyprzedzając Subaru i awansując na trzecie i czwarte miejsce, co przekreśliło marzenia Subaru o mistrzostwie serii. Bonelli następnie rozpędził swojego Mercedesa-AMG, który startował dopiero z siódmego pola, wyprzedzając BMW Suzukiego i obejmując trzecią pozycję, po czym natychmiast ruszył w pogoń za Mazdą, szybko niwelując trzysekundową stratę.

Na czele Cardinal nieustannie naciskał Sato i robił wszystko, co tylko mógł, by wymusić błąd. Gdy do walki dołączył Bonelli, końcówka wyścigu zamieniła się w trzyosobowy sprint do mety. Na 19. okrążeniu Bonelli zdołał wyprzedzić RX-Vision i przesunąć się na drugie miejsce, dzięki czemu przez pewien czas realnie zagrażał odebraniem Porsche mistrzowskiego tytułu. Jednak chwilę później kontakt pomiędzy Mazdą a Mercedesem-AMG sprawił, że Bonelli wypadł z toru i stracił szansę na dalszą walkę. Cardinal otrzymał karę dwóch sekund, co zepchnęło Mazdę na trzecią pozycję i definitywnie zakończyło jej walkę o mistrzostwo.

Porsche minęło linię mety i zapisało się w historii serii jako triumfator Manufacturers Cup. BMW ukończyło rywalizację na znakomitym drugim miejscu po starcie z szóstej pozycji, a podium uzupełniła Mazda. Z dorobkiem 65 punktów zespół Porsche został pierwszym niejapońskim producentem, który wygrał Manufacturers Cup (Mazda zdobyła 55 punktów, a Subaru 48). Ten wspaniały sukces osiągnięto dzięki odważnej strategii, opanowaniu pod presją i perfekcyjnej jeździe w kluczowych momentach.

„Aż mi zabrakło słów. Dziękuję moim kolegom z zespołu. Jesteśmy teraz mistrzami świata” – powiedział po wyścigu Inostroza. Sato dodał: „W kilku miejscach trzeba było się bronić, ale byłem pewny siebie – to zadziałało”. Z kolei Serrano tak opisał decydujący moment rywalizacji: „Gdy uderzyła mnie Mazda, pomyślałem, że przegraliśmy wyścig, przegraliśmy mistrzostwo. Ale udało mi się opanować sytuację i jechać dalej. Prawie dostałem zawału”.