LONDEN, VERENIGD KONINKRIJK (7 juni 2025) – Het nieuwe seizoen van de Gran Turismo World Series trapte op zaterdag 7 juni af in het Television Centre, in de Londense wijk White City. De hoofdmoot van de dag was de Nations Cup, waarin de coureurs met trots hun land of gebied vertegenwoordigen.

Het ijzersterke deelnemersveld bestond uit de top drie van de Nations Cup 2024 en de hoogst geklasseerde coureurs uit elke regio in de online kwalificatie. Deze 12 snelheidsduivels namen het in een uitverkochte zaal tegen elkaar op in twee afzonderlijke races. Het smakelijke voorgerecht was de sprintrace, waarin de startopstelling voor de o zo belangrijke Grote Finale werd bepaald.

Na zijn tweede Nations Cup-titel vorig seizoen waren alle ogen gericht op de huizenhoge favoriet Takuma Miyazono. De Japanner trok vorig jaar aan het langste eind in een zenuwslopende apotheose en sindsdien zint menig coureur voor deze editie op wraak. Klasbakken als Jose Serrano uit Spanje, de Italiaan Valerio Gallo en de Fransman Kylian Drumont azen allen op de titel van snelste Gran Turismo-coureur te wereld. De races in Londen bleken een spectaculaire voorbode van wat een onvergetelijk seizoen lijkt te gaan worden.

Sprintrace: Circuit des 24 Heures du Mans, 5 ronden

Er vielen met deze race geen punten voor het kampioenschap te verdienen, maar dat maakte hem niet minder belangrijk. De uitslag bepaalde namelijk de startvolgorde voor de Grote Finale, de hoofdact van ronde 1 van de Nations Cup. De sprintrace werd verreden op het legendarische Circuit de la Sarthe in het Franse Le Mans. Er werd gereden in de zeer exotische Aston Martin Valkyrie, een lichte supercar met 1479 pk onder de kap.

De startvolgorde was bepaald door een eerdere kwalificatiesessie en kende een Spaanse voorhoede met de landgenoten Jose Serrano (JoseSerrano_16) en Pol Urra (PolUrra) op de eerste rij. Pitstops waren niet nodig, dus alle coureurs konden van kiet af aan volle bak gaan. Op het rechte stuk van Mulsanne werden topsnelheden gemeten van maar liefst 406 km/u. Geen van de deelnemers reed behouden, waardoor er werd gevochten voor elke centimeter van dit legendarische circuit.

Die roekeloosheid eiste in de openingsronde al zijn tol toen Adriano Carrazza (Didico__15), op dat moment de nummer 3, de macht over het stuur verloor in de chicane van Mulsanne en spinde. Vlak daarna werd de Chileen Angel Inostroza (Veloce_Loyrot) getoucheerd door de Japanner Takuma Miyazono (Kerokkuma_ej20), waardoor hij terugviel naar het achterveld.

Serrano en Urra bleken ondertussen een twee-eenheid. Ze konden hun voorsprong geleidelijk uitbouwen omdat de kemphanen in het middenveld het te druk hadden met elkaar. Enkele rijders waren in de daaropvolgende ronden zo gebrand op het verkleinen van het gat naar de twee Spanjaarden dat ze buiten de baan reden en daarvoor straffen aan hun broek kregen. Aan het einde van de derde ronde hadden de Fransman Kylian Drumont (R8G_Kylian19) en de Italiaan Valerio Gallo (OP_BRacer) op respectievelijk P3 en P4 de jacht geopend, maar ze moesten een achterstand van maar liefst 3,8 seconden ongedaan zien te maken.

Dat bleek onbegonnen werk, waardoor Serrano en Urra in de laatste ronde verwikkeld waren in een verhit duel. Na diverse malen van stuivertje te hebben gewisseld, wist Serrano een gewaagde actie van Urra te pareren in de Indianapolis-curve om de eerste Nations Cup-overwinning van 2025 over de streep te trekken. Drumont moest genoegen nemen met een dikverdiende 3e plek en de Japanner Takuma Sasaki (SZ_TakuAn22) profiteerde van een lichte tijdstraf van Gallo om P4 in de wacht te slepen.

Grote Finale: Grand Valley Highway 1 (omgekeerd), 30 ronden

De hoofdrace werd verreden op de adembenemende Grand Valley Highway 1, een aan de kust gelegen circuit met tunnels waarin het gebrul van de krachtige motoren nagalmt. Voor deze race namen de coureurs plaats achter het stuur van de verbluffende Red Bull X2019 Competition – een briesende stier die door roeien en ruiten gaat – om aan het langste eind te trekken in een slijtageslag van 30 ronden. De coureurs konden kiezen uit zachte banden, mediums en harde banden en waren verplicht om minstens twee verschillende bandencompounds te gebruiken. Vrijwel alle deelnemers besloten te starten op mediums, maar in het verloop van de race zouden de verschillende bandenstrategieën een cruciale rol spelen.

Zodra de groene vlag wapperde, schoten de racekanonnen uit de startblokken. Jose Serrano leidde in de openingsronde de dans, met Pol Urra en Kylian Drumont in zijn kielzog. Maar het echte spektakel vond daarachter plaats. De vanaf P10 vertrokken Kaj de Bruin (R8G_Kajracer) had de gewaagde gok genomen om te starten op de zachte banden met de meeste grip. Dat betaalde zich uit, want de Nederlander schotelde het publiek een masterclass in precisie en agressie voor. Toen zijn eerste ronde erop zat, had hij al vier plekken gewonnen. Zijn Red Bull X2019 was niet te stuiten. Drumont, Urra en zelfs koploper Serrano moesten er nog voor het einde van de derde ronde aan geloven. Negen plekken winst in slechts drie ronden – er stond geen maat op de Nederlander.

Maar toen De Bruin afstand wilde nemen van de bloedhonden achter hem, kreeg hij een flinke teleurstelling te slikken. Volgens de racestewards had hij de Australiër Guy Barbara (OP_Twitchy) getoucheerd tijdens zijn opmars en dat leverde hem een lichte straf op. Het was een omstreden beslissing die nadelig uitpakte voor De Bruin. De Nederlander had geen andere keuze dan de straf te accepteren en viel daardoor terug naar P4.

Maar iedereen die dacht dat de rol van de Vliegende Hollander hierdoor was uitgespeeld, kwam bedrogen uit. De vastberaden De Bruin bleef de aanval zoeken en had slechts enkele bochten nodig om de koppositie op spectaculaire wijze te heroveren. Maar hij had alles gevraagd van zijn zachte banden en dat eiste zijn tol. Serrano, Urra en Drumont reden op de duurzamere mediums en hadden nog genoeg over.

In ronde 7 waren de banden van De Bruin tot de draad versleten. Urra rook zijn kans en greep de leiding. De Nederlander wist dat hij niet nog meer kon pushen. Hij dook aan het einde van ronde 8 de pits in om er op verse zachte banden een nieuw offensief uit te persen. Maar hij wist dat de kansen nu waren gekeerd. Hij moest nog twee stops maken en de race uitrijden op mediums of harde banden. Toen De Bruin de pits in ging, zagen de coureurs op de duurzamere mediums hun kans schoon. Het was Serrano die de koppositie pakte. Urra maakte op zijn beurt een schoonheidsfoutje bij het uitgaan van een bocht. Bepaald geen blunder, maar voor Drumont en de Italiaan Valerio Gallo was het net genoeg om respectievelijk P2 en P3 te pakken.

Titelverdediger Takuma Miyazono uit Japan was op zijn beurt bezig aan een gestage opmars. Hij wist zich op te werken naar P4, azend op een kans om toe te slaan in de slotfase van de race. De Bruin besloot in ronde 16 zijn tweede stop te maken, waardoor hij de race moest uitrijden op de mediums. Zijn kansen op de overwinning waren daarmee zo goed als verkeken.

Miyazono ging aan het einde van ronde 17 als eerste van de koplopers de pits in. Hij verkoos de consistentie van de harde banden boven pure snelheid, maar nam daarmee wel een gok. Drumont volgde een ronde later het voorbeeld van zijn Japanse concurrent. Gallo, Serrano, Urra en Sasaki persten het allerlaatste beetje snelheid uit hun zachte banden, die daarmee hun laatste adem uitbliezen. Gallo en Sasaki maakten als eerste hun pitstop, terwijl Serrano en Urra nog een ronde besloten te wachten.

Nadat de stofwolken van de laatste pitstops waren opgetrokken, moesten er nog acht ronden worden gereden. Gallo voerde het deelnemersveld aan, gevolgd door respectievelijk Sasaki, Serrano en Urra. Maar in ronde 24 namen Serrano en Urra het heft in handen. De landgenoten lieten eerst Gallo hun hielen zien en vervolgens moest ook Sasaki eraan geloven. In een mum van tijd hadden de Spanjaarden een flink gat geslagen en kon iedereen zich opmaken voor een spectaculaire eindsprint tussen het tweetal.

Net als in de sprintrace eerder die dag wachtte het duo tot de laatste twee ronden voordat alle remmen losgingen. Urra perste er een wanhoopsoffensief uit, waarbij hij zij aan zij en wiel aan wiel kwam te liggen met Serrano. Maar die bleek vandaag over stalen zenuwen te beschikken. Met de kalmte van een doorgewinterde kampioen sloeg Serrano alle aanvallen af. Jose Serrano zag het zwart-wit geblokt als eerste wapperen, op een haar na gevolgd door Pol Urra. De laatste podiumplek was voor Valerio Gallo, die zijn auto meer dan vijf seconden later over de eindstreep drukte.

Jose Serrano, na de race: "Het was een zware race. Ik en mijn teamgenoot Pol kunnen alleen maar tevreden zijn. We zijn eerste en tweede geworden. Het was leuk op de baan."

De Spanjaarden Jose Serrano en Pol Urra lieten vandaag zien dat zij dit seizoen hét te kloppen duo zijn in de Nations Cup. Ze waren niet alleen de snelste coureurs op het circuit, maar gaven ook een masterclass in precisie en timing weg, waardoor de rest van het deelnemersveld slechts de tweede viool kon spelen. Het kampioenschap is nog maar net begonnen, maar de Spanjaarden hebben een visitekaartje van jewelste afgegeven.