LOS ANGELES, VERENIGDE STATEN — Op 8 november vond in Los Angeles de derde ronde plaats van de Gran Turismo World Series (GTWS) 2025. Het publiek keek zijn ogen uit in het beroemde Orpheum Theatre, een artdecogebouw uit 1926 waar ooit de legendarische stemmen van onder andere Ella Fitzgerald en Judy Garland klonken.

De beste virtuele racers ter wereld klommen het podium op voor een uitgelaten en uitverkochte zaal voor de Manufacturers Cup, een felle, onvoorspelbare strijd waarbij ook nu weer een hoofdrol was weggelegd voor de verschillende pitstopstrategieën. Aangezien de World Finals niet lang meer op zich laten wachten, stond er in ronde 3 meer op het spel dan ooit. Subaru gold als de gedoodverfde favoriet, aangezien het de eerdere twee ronden dit jaar had gewonnen. Het team hoopte op een gepaste voortzetting met de Amerikaan Daniel Solis. Vlak daarachter stond BMW, op de plek waar het de twee eerdere ronden ook was geëindigd. Hoop in bange dagen was veteraan Randall Haywood, ook uit de Verenigde Staten. Hij had maar een doel: het Beierse merk eindelijk naar de top van het podium rijden.

Aan de Manufacturers Cup, een showcase voor de hoogst geklasseerde automerken uit de online kwalificatie plus officiële partners Toyota en Mazda, doen 12 topteams mee. Elk team wordt vertegenwoordigd door een trio elitecoureurs uit de regio's Europa/Midden-Oosten/Afrika, Noord-, Midden- en Zuid-Amerika en Azië-Oceanië. Hier in Los Angeles, onder de prachtige bogen van het Orpheum Theatre, keek het publiek vol spanning naar de deelnemers uit Noord-, Midden- en Zuid-Amerika, die op het punt stonden om te beginnen aan ronde 3.

Tijdens de kwalificatie greep zowel Subaru als BMW naast poleposition. De verrassende nieuwkomer Noah Lanuza uit Frankrijk wist de snelste tijd neer te zetten voor Team Mercedes-AMG met de GT3. De Amerikaan Donovan Parker legde beslag op P2 met zijn Ferrari 458 Italia. Daarachter stonden de Porsche 911 RSR van de Chileen Angel Inostroza en de Toyota GR Supra van de Braziliaan Adriano Carrazza.

Grote Finale: Michelin Raceway Road Atlanta, 30 ronden

De Grote Finale werd verreden op Michelin Raceway Road Atlanta, een zwaar circuit met flinke hoogteverschillen en uitdagende bochten. Volgens het reglement moest elk team minstens een van de 30 ronden afleggen op zachte en medium banden. Ook voor de bandenstrategie was dus een sleutelrol weggelegd.

Nog voor de groene vlag wapperde had de race al een onverwachte afslag genomen, want alle auto's stonden op de medium Dunlops. Blijkbaar hadden de teams ingezet op twee pitstops, met tussendoor twee stints op de softe banden met meer grip en een stint op de mediums, die langer meegaan. Dat was geen toeval, want de verwachting was dat de medium banden 13 tot 14 ronden zouden meegaan en de zachte banden slechts acht.

Aangezien iedereen op dezelfde banden stond, begon de race voorspelbaar. De auto's bleven bij elkaar in de buurt en hielden tijdens de openingsronde keurig afstand. In ronde 2 sloeg de Ferrari van Donovan Parker (SV-Cooper) toe op het eerste rechte stuk. Noah Lanuza (PRiMA_Nono) had het nakijken met zijn Mercedes-AMG en verloor de leiding.

Subaru zag algauw donkere wolken boven het circuit samenpakken toen Daniel Solis (PRiMA_Lamb) een paar bochten te gretig nam, waardoor hij de controle over het stuur verloor en achteraan kon aansluiten. BMW verging het niet veel beter en kwam niet los van P8. In ronde 16 ging Team Ferrari geheel volgens plan als eerste naar binnen. Raceleider Parker bleek de banden van zijn 458 Italia harder te hebben aangepakt dan de andere coureurs. De machtige machine, met een middenmotor en achterwielaandrijving, was van meet af aan bliksemsnel, maar de zucht naar grip werd hem toch te veel. De vroege pitstop zou het verdere raceverloop voor het team bepalen.

Maar toen was daar de chaos voorin. De Mercedes-AMG van Lanuza raakte betrokken bij een gevecht met de Toyota Supra van Adriano Carrazza (Didico__15) en de Porsche 911 van Angel Inostroza (Veloce_Loyrot). Dat moest wel misgaan. En ja, de AMG schoot hulpeloos van de baan af, waardoor Lanuza's droom uiteenspatte en Porsche de teugels in handen kon nemen, op de hielen gezeten door Toyota. Het was een hartverscheurend moment voor de rookie, en een keiharde les over de meedogenloze realiteit van racen op het hoogste niveau.

Iedereen had verwacht dat de raceleiders in ronde 15 wel aan een pitstop toe waren, maar ze bleven doorstomen op hun medium banden… Ook in ronden 16 en 17 gebeurde er niets… Op dat moment reden ze vast op niet meer dan wat draadjes, toch? Maar tegen alle verwachtingen in lukte het Team Mazda, met nieuwkomer Samuel Cardinal uit Canada achter het stuur van de RX-Vision, om de Dunlops helemaal tot in ronde 18 mee te laten gaan! Team Porsche (Inostroza) en Toyota (Carrazza) volgden zijn voorbeeld een ronde later. Nu was het duidelijk dat zij inzetten op een eenstopstrategie en hun banden tot op de velg hoopten te verslijten.

In ronde 23 kon Parker, die aanvankelijk probleemloos z'n rondjes reed, niet anders dan de pits in gaan om zijn nu bijna griploze Dunlops te vervangen. Daardoor moest hij de koppositie aan Team Porsche laten, met vlak daarachter Toyota en Mazda. Parker zelf gokte erop dat hun banden de finish niet heelhuids zouden halen. Niets bleek minder waar.

Tijdens de eerste drie ronden zette Carrazza vol in op de koppositie, maar de Chileense troef Inostroza loodste zijn Porsche als eerste over de eindstreep, vlak voor de Toyota. Van hun banden was weinig meer over. Cardinal werd 3e en daarmee had de gewaagde gok van het trio goed uitgepakt. Voor Parker en Ferrari waren de druiven zuur. Aanvankelijk had hij het tempo er goed in zitten, maar uiteindelijk trokken Inostroza, Carrazza en Cardinal met hun meesterstrategie aan het langste eind.

De uitslag van ronde 3 was niet genoeg om Subaru van de troon te stoten, want het Japanse team ging nog steeds aan de leiding met 12 punten. Maar Porsche maakte wel een statement met de eerste plek. Ook het consistent presterende Mazda deed het goed en kwam met 10 punten naast BMW te staan op plek 2 in het klassement.

Inostroza, tijdens het interview na de race: "Toen ik in Berlijn laatste was geworden (in de Nations Cup) en wat privéproblemen had, zei ik tegen de andere coureurs dat ik zou winnen in Los Angeles. En voilà. Tijdens de race wilde ik m'n banden zoveel mogelijk sparen, want het zou een enorm voordeel zijn om maar één pitstop te maken. In het laatste deel van de race heb ik m'n plek verdedigd om te kunnen winnen. Ik moet zeggen, het is geweldig om terug te zijn op de hoogste trede!"